مدح و شهادت حضرت علی اکبر علیهالسلام
سـلام! صـبـح تـجـلی خـانـدان حـسین! سـلام! روشنی چـشـم مـهـربان حسین! بدون نور تو خورشید محتضر شده است پس از تو تیره شود رنگ آسمان حسین برای اینـکـه تـجـلی کـنی به نام شهـیـد چه پیر کرده پدر را غمت، جوان حسین تو از حـسـینی و سوی حـسین بـازآیی که بازگـشت تو بـاشد به آسـتان حسین بنوش جرعه به جرعه جراحت از لب تیغ بیا و جام عطش نوش، از دهان حسین تـو را بـریـده بـریـده صـدا زده پـدرت چه خوب شرح نموده تو را زبان حسین کنار حائـر تو آسـمان نـشـسته به خاک کنار تو به زمین خورده زانوان حسین در این عـبا جگـر پاره پاره زهـراست که روی هم همگی میشوند جان حسین اجـازهای بـده تا بر حـسین سجـده بریم که از گلوی تو جاری شده اذان حسین |